الان چند روزه تصمیم گرفتم مرور خاطرات گذشته رو رها کنم ، غرق شدن زیاد تو اون خاطرات دقیقا مثل اینه که هر روز هر روز دهن یه زخمو باز کنی و نمک بپاشی روش و من چند ماهه که با روح و روانم اینکارو کردم دارم سعی می کنم ذهنمو مدیریت کنم که سراغ گذشته نره ، همین که میخوام برم سراغ گذشته خودم به خودم نهیب می زنم و بر می گردم به زمان حال ، امروز اولین روز مستقل شدنم توی خونه ای هست که قراره از حالا به بعد خونه ام باشه ، قبلا هم سعی کرده بودم که واقعا مستقل باشم اما شرایط روحی ام اجازه نداد ولی حالا با عزم جزم میخوام اینکارو کنم میخوام واسه یسری از پنجره ها که هنوز پرده نداره ، پرده سفارش بدم سپردم از اصفهان از نمونه پرده ها عکس بگیرند و واسم بفرستند ......بگذریم .....امروز داشتم به دوست داشتن فکر می کردم به اینکه آدم در هر سنی ، در هر شرایط و هر موقعیتی که باشه از عشق انرژی مضاعف می گیره ......دوست داشته شدن مثل مرهم می مونه روی تمام زخم های دل آدم . بخصوص وقتی اونقدر عاقل شده باشی که دیگه مثل ایام نوجوانی و جوانی دنبال کسی که نباشی که تو اونو دوست داشته باشی ....یادمه اون موقع ها وقتی می فهمیدم کسی منو دوست داره که من بهش علاقه ای نداشتم ، واسم عمق و حقیقت اون عشق معنی نداشت ، فک می کردم تنها آدمی که تو دنیا معنی عشقو فهمیده منم .....هه.....الان که یادم میاد خنده ام می گیره ....چرا تو اون سن فک می کنیم عقل کل هستیم ....بگذریم بارها و بارها وقتی می شنیدیم که کسی منو دوست داره تنها جمله ای که می گفتم این بود« خیلی بی جا کرده » .....و بابت اینکه چرا فلانی منو دوست داره ساعتها زجر می کشیدم .....خیلی احمقانه است می دونم .....
این روزا وقتی می فهمم که آدمایی هستند که هنوز عشق اون موقع ها توی دلشونه به خودم و عشقمو و اون همه ادعا می خندم ....الان که عاقل شدم و سرد و گرم روزگار رو چشیدم (حالا یکی ندونه فک می کنه یه ادم پنجاه ساله داره اینا رو تعریف می کنه) می فهمم که اینجوریا که من فکر می کردم نبود ....می فهمم باید همون موقع ها تو عشق و عاشقی می زدم پارکینگ ....
این روزها می فهمم که چقدر ارزشمنده که تو این دنیا کسی باشه که دوست داشتن رو بلد باشه ، اونم دوست داشتنی یکطرفه ....
میدونی اینجور دوست داشتنا همه معادلات زندگی رو بهم می زنند اونقدر کمیاب و نابند که علیرغم همه محدودیت ها و واقعیت های زندگی نمی تونی در جوابش مثل گذشته بگی ....«خیلی بی جا کرده» .....اینجاست که آدم یاد جمله معروف فروغ می افته که میگه ....(که همین دوست داشتن زیباست)!!!!!