داود عزیزم ......بیست دقیقه از نیمه شب گذشته لیانا رو خوابوندم و طبق معمول هر شب با خودم خلوت کردم ، به این تنهایی بعد از نیمه شب خیلی عادت کردم و خیلیم دوستش دارم می تونم بدون هیچ دغدغه ای فکر کنم به همه چی ، به اتفاقاتی که تو زندگیم افتاده ، به تو که دیگه نیستی .....به خودم که نمی دونم بی تو باید چکار کنم .می دونم دوست نداری اینو بشنوی ولی دوباره امشب کلی گریه کردم از سر دلتنگی ......رفتم تو صفحه فیس بوکت چند تا شعر نوشتم ، یادته می گفتی یه شعر قشنگ برام بنویس میخام بزنم بالای میزم به همه بگم دوست دخترم بهم کادو داده ؟ من هنوزم میخام دوست دخترت باشم ولی تو نیستی .....همیشه می گفتی خوبی رابطه ما دو تا اینه که اول دوستای خوبی واسه هم هستیم بعد در درجه دوم زن و شوهریم...... حالا این دوست دختر بیچاره ات بد جوری داغونه ، تنهاست ......کاش بودی ......کاش .....
اگه بدونی دخترمون چقد ناز و جیگر ، اگه بدونی چه اداهایی در میاره پریروز کیف پولمو برداشته بود باز کرده بود عکس تو و پارسا رو می بوسید .....پارسال همین موقع ها ذوق می کردی که سال دیگه بچمون داره مث پنگوئن راه میره ......الان یه ماهی میشه که مسلط تر شده تو راه رفتن ، اصلا نمیشینه مدام داره رژه میره از حال به آشپزخانه از آشپزخانه به اتاق خواب .....عروسکی که واسش خریده بودی رو بغل می کنه ، تربچه عروسک کوچیکه نازی رو هم خیلی دوست داره ماچش می کنه یه وقت تربچه رو بغل می کنم و ادا در میارم که دارم بهش شیر میدم باورت نمیشه میاد از دستم می گیره پرتش می کنه اونور خودش شیر میخوره ....
خیلی وقت بود که رو وال فیس بوکت چیزی ننوشته بودم ، خیلی وقت بود که گریه نکرده بودم امشب کلی سبک تر شدم ، هر شب میخام بیام تو وبلاگمم باهات درد دل کنم اما دست و دلم نمیره باز می کنم و صفحه یادداشت جدید رو هم میارم ولی بعد می بندم و میرم امشب همه کارهایی رو که دوست دارم انجام دادم .از دیروزم شروع کردم به نماز خوندن امشب واسه تو هم نماز خوندم ، هنوزم دوستت دارم .....امیدوارم در آرامش باشی و جات پیش خدا خوب و امن باشه . با همین شعری که شروع کردم تموم می کنم .همینم با خط خودم نوشتم و روی وال فیس بوکت گذاشتم .
خداحافظ خداحافظ ، سفر خوش راه رویا باز
پس از تو قحطی لبخند، پس از تو حسرت پرواز