کاری که من کردم ...تو تمام زندگیم فقط و فقط دنبال تجربه کردن یه عشق واقعی بودم .کسی که منو با همه ویژگیهام چه منفی ترین چه مثبت ترین دوست داشته باشه چون معتقدم دوست داشتن یه آدم بدون نقص (حتی اگه همچین آدمی وجود داشته باشه )کار سختی نیست هنر دوست داشتن و عشق ورزیدن زمانی خودشو نشون میده که تو یه آدمو با همه ویزگیهای خوب و بدش ، داشته هاشو و نداشته هاش ، مشکلات و شرایط نامطلوبش....دوست داشته باشی و پای حرفی که زدی وایسی .....
خدا همچین آدمی رو سر راهم قرار داد و من بعد از اینکه بارها و بارها حقیقت عشقش رو محک زدم و صداقتش رو درک کردم مثل آدمی که سالها دنبال گمشده اش می گشت تصمیم گرفتم با وجود همه شرایط بدی که داشت و علیرغم همه مخالفت های اطرافیان بدستش بیارم و به عشقش اعتماد کنم .یه مرد واقعی که بمن مث معجزه زندگیش نگاه می کرد .....من براش شروع شیرینی بودم که روی پایان تلخ زندگیش خط بطلان کشیدم .ومن مست و خرسند از حس خوبی که یه مرد می تونه به یه زن داشته باشه در کنارش موندم و باز علیرغم همه سختی ها ، همه نامهربانی اطرافیان ، علیرغم حرفهای کنایه دار و نیشدار از آدمهایی که با شادیشون شاد می شدیم و با غصه اشون غصه می خوردیم با چنگ و دندون یه زندگی ساختیم .....با هر مشکل و ناملایماتی که روبرو شدیم نشستیم و بهم دلداری داریم به مشکلات خندیدیم و گفتیم مهم اینه که ما همدیگه رو داریم .....ما از پسش بر میاییم ....ما که مثل بقیه فقط زن و شوهر نیسیم ما رفیقیم با هم ......
ولی یه دفعه خدا خیلی بی رحمانه ما رو از هم جدا کرد .....ما که دل خوشی دیگه ای نداشتیم ......که یدفعه خدا هم .....بی خیال دیگه حوصله گله و شکایت از خدا رو هم ندارم ..........دمش گرم که هوامونو نداشت ......انگار یه دینامیت رو وسط ما چهار تا منفجر کرد .....به سختی ما رو بهم رسوند و به چشم بر هم زدنی به ویران شدن زندگیمون راضی شد .......
ازش بخاطر فرصتی که داد و عشق رو تجربه کردم ممنونم .بخاطر ثمره عشقمونم که همه زندگیمه ممنونم ......اما کاش .....
مهم نیست ......خوندن جمله بالا تو اینستاگرام بچه ها بهونه نوشتن این دل نوشته شد ...خواستم بگم حتی وقتی که از خدا چنین خواسته بزرگی رو خواستی و اونم بهت داد هیچوقت فک نکن خرت دیگه از پل گذشته و تو دیگه داری رو ابرا راه میری چون چنان همین خدای خیلی مهربون گاهی چنان حالتو می گیره که تا سالها مات و مبهوت میمونی و نمی فهمی از کجا خوردی .............
#روزمرگیها
زندگی من میگذرد
از روی پل چوبی که با هم گذشتیم
یک روز
از میان پرچین های سبز دیروز
از میان قارقار کلاغهای دست کج هر روز
و من تنها نیستم
صدایم را درز گرفته ام
خنده هایم را دوخته ام به دکمه های لباست
و گریه هایم را
عزیزم
خاطره ها که باشند
هیچ زنی تنها نمیماند
زندگی اش رد میشود
از روی تمام چیزهایی که
یک روز با معشوقه اش
گذشته بود
#حکیمه_نارویی
امروز دقیقا ۱۵۶ روزه که رفتی ،۱۵۶روزه که ندارمت ،۱۵۶روزه شماره موبایل تو نگرفتم .منی که تصور یه روز دوریتو نداشتم ،منی که سر ساعت ۴که می شد اگه خونه نبودی پونصد بار بهت زنگ میزدم که کجایی کی میای.....الان ۱۵۶روزه که تو زندگیم ندارمت ،کاش بودی دلم برای حرف زدن باهات تنگ شده ، دلم پر از درده، شدم یه کوه دلتنگی ، کاش گوش شنوای خوبی نبودی ، دلم تنگ شده برات ،برای چهره مهربونت برای صبوریت .....برای اون همه دوست داشتنت.......برای گم کردن خودم تو آغوشت .....زندگیم خیلی چرت شده داود خیلی .....از خودم بدم اومده و نمی دونم باید چکار کنم ....حوصله هیچ چیز و هیچکسو ندارم ، زود از کوره در میرم .....از خدا بدم اومده ....خیلی .....حس بدی بهش دارم حوصلشو ندارم .....ناامیدی تمام وجودم گرفته و فلجم کرده ، عقلم بجایی قد نمی ده .....حتی نمی تونم تصور کنم اگه بودی چی بهم می گفتی .....هر چند اگه بودی که من انقدر بد نبودم ......
من حتی دسترسی به خاکت هم ندارم تا لااقل یوقتایی بیامو و خودمو خالی کنم ....باید یا به عکسای گوشی و قاب عکس نگاه کنم یا به عکس سنگ قبرت و اشک بریزم ....مدتی بود که گریه هم نمی کردم ولی یکی دو روزه بد جوره ریختم بهم ، روزی یکی دو ساعت گریه می کنم و باز انگار هیچ فایده ای نداره .....
چقدر باید بگذرد تا آدمی
بوی تن کسی را که دوست داشته
از یاد ببرد ..
و چقدر باید بگذرد
تا بتوان دیگر او را دوست نداشت ؟!
سلام عشق مهربونم که منو تنها گذاشتی و رفتی .....
کاش لااقل به خوابم میومدی ،مثل قبلنا نصیحتم می کردی می گفتی مهم نیست هر کی هر کاری می کنه مهم اینه که ماهمدیگه رو داریم ....درسته که من تو رو ندارم اما تو خواب که اشکالی نداشت بیای و بهم دروغ بگی .
3-کسانی که در گرفتاریها گرفتارتان کردند
کاش لااقل اونقدر مهربون بودیم که اگر باری از دوش کسی بر نمی داریم بار اضافه ای هم بر دوشش نباشیم ، گاهی همین که کسی رو درک کنیم ،حرف دلش رو بشنویم ، گوش شنوای قصه ها و غصه هاش باشیم.. یه کمک بزرگ هسیم. کاش وقتی عاشق کسی بشیم که اگه هیچ کاری بخاطرش نمی کنیم واسه خاطر همون عشق یه کم دلسوز و با مسئولیت باشیم ......کاش خدا به همه فرصت زندگی عاشقانه رو بده تا حداقل یاد بگیریم احساسات گذارامون اسمش عشق نیست....